Cadı Yakılışı

Pazar yerinde yýðýyorlar kuru odunlarý.
Pespaye bir paltodur gölgelerin fundalýðý. Otururum
Kendimin balmumu resminde, bir bebeðin bedeni.
Burada baþlar hastalýk: cadýlar için hedef tahtasýyým.
Ancak þeytan yiyerek dýþarý atabilir þeytaný.
Kýrmýzý yapraklarýn ayýnda týrmanýrým ateþten bir yataða.

Suçu karanlýða yüklemek kolaydýr: bir kapýnýn aðzý,
Mahzenin karný. Üfleyip söndürdüler maytabýmý.
Siyah kanatlý bir kadýn tutar beni bir papaðan kafesinde.
Amma da büyük gözleri var ölülerin!
Ýçli dýþlýyým saçlý bir ruhla.
Bu boþ kavanozun gagasýndan kývrýmlaþýr duman.

Eðer küçük isem, zarar veremem.
Eðer kýmýldamazsam, hiçbir þeyi deviremem. Ýþte böyle dedim,
Otururken bir kazan kapaðý altýnda, bir pirinç tanesi gibi atýl ve minnacýk.
Arttýrýyorlar ocaklarýn ýsýsýný, halka halka.
Niþastayla dolup taþýyoruz, benim küçük beyaz arkadaþlarým. Büyüyoruz.
Önce acýtýyor. Öðretecek bize gerçeði o kýrmýzý diller.

Böceklerin annesi, aç elini yeter ki:
Mumlarýn aðzý arasýndan uçacaðým yanmayan bir kelebek misali.
Geri ver bana biçimimi. Hazýrým günleri tefsir etmeye
Bir taþýn gölgesinde tozla çiftleþtiðim yerde.
Bileklerim parýldar. Parlaklýk týrmanýr kalçalarýma.
Yitip gitmiþim, yitip gitmiþim, bütün bu ýþýklarýn harmanilerinde.

(1959)

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: