Parmaklığın Ötesinden -I-

Ýnsanlarý alabildiðine sevmeyi,
Býrakmazlar yanýna.
Böyle çekersin cezasýný
Üç duvar bir kapý arasýnda;
Onlardan ayrý
Böyle onlardan uzak.
Yasak sana,boylu boyunca sokaklar,
Bahçeler ,yalý kahveleri.
Dostlara þimdi mektup deðil,
Bir selam yasak!
Kapýlar demir sürgülü,çifte kilitli,
Kapalý ,hürriyete giden yollar;
Ýçerdeki içerde mahzun,
Dýþardaki dýþarda.
Buradaki her þey sade:
Ekmek ve su,düþünceler...
Emirler çeþitli:
Kapýda kilik,emir,
Uzakta düüdk,emir,
Emir,dýþarda dikilen nöbetçi.
Hürriyeti çoktan unuttum,
O yemyeþil masallarýn kýzýdýr
Eskiden sevilmiþ.
Bir ince hastalýktýr olsa olsa,
O þimdi ciðerlerimde.
Þu pencereye verdim kendimi,
Bütün üzüntülere karþýlýk,
Boðazýn sularý üzerinden
Karþý sýrtlara açýlmýþ pencereye.
Üsküdar’ý bilmezdim eskiden,
Burada ýsýnýverdi kaným.
Vurgunum þu Kýzkulesi’ne;
Ne de þirin görünüyor
Uzaktan Karacaahmet;
Hiç de söyledikleri gibi degil,
Bana düþündürmüyor ölümü.
Sosyal Medyada Paylaşın: