Mıstabey

Kaþýn gözün mü oynuyor,
A Mýstabey,
Bana mý öyle geliyor ?
Nevrin döndü, süzülüverdin.
Gözümüz yok iþlerin yolunda doðrusu,
Çýkmadý senin gibisi Safranbolu’dan
Bugüne bugün
Ýki fýrýn sahibisin,
Senin düþünmek neyine ?
Haramiler mi çevirdi kervanýný,
Gemilerin mi battý Karadeniz’de ?
Hele bak,
Fiy yemiþ güvercin gibisin.
Senin ne derdin olur, a Mýstabey,
Ceza kestilerse Çemberlitaþ’taki fýrýna,
Hacý ne güne duruyor tezgahta,
Bilirsin postu vermez ele...
Hele düþündüðün þeye bak,
Ýpe cekmezler ya adamý
Ekmeðe kul karýþtýrdý diye;
Þükür bulduðumuza bu kadar...
Yoksa küreðin sapý yüzünden
Baþý belaya mý girdi
Saraçhane’deki Rýza’nýn ?
Kolay deðil fýrýn iþletmesi
Cadde üstünde...
Kesersin bir karýþ küreðin ucundan
Olur biter...
Rýza mý çekecek eziyeti,
Çeksin kerata,
Þeytan azapta gerek...
Bunlar gelir geçer, Mýstabey,
Üzülmeye deðmez.
Çok düþkündün havadise eskiden,
Kaçýrmazdýn ajanslarý...
ne meydan muharebeleri vermedin,
Þu kahvenin ortasýnda,
Moskova’yý kaç kere fethettin.
Sana ne oldu bugünlerde
Radyoya kulak vermez oldun.
Seninkiler ne hale gelmiþler
Taþý topraðý toplamýþlar Bulgarya’dan
Býrakmýþlar Varþova’yý geride,
topyekün kaçýyorlarmýþ!
Boþ oturmamýþlar Mýstabey
Ne fýrýnlar yapmýþ herifçioðullarý
Senin fýrýnlar halt etmiþ yanýnda,
Kapýsýndan girilir
Bacasýndan çýkýlirmýþ...
Yaþamadý Mýstabey,
Sana dokunmayana yýlan
Bin yýl yaþamadý!
Ne o dalýp gittin, Mýstabey,
Nargilen kül baðlamýþ!
Neden yorgunsun böyle,
Neden kulaklarýn böyle düþük ?
Boþ durduðun yok anlaþýlan!
Ne parçalar geldi geçti elinden
Bu karne çýkalý;
Sonunda düþtün mü bu çirkefe ?
Sen ne dersen de, Mýstabey,
yaþýn kemalini bulmuþ,
Bu senin diþine göre deðil!
Ama huy çýkar mý can çýkmayýnca!
Sakar ökuz titretirken kuyruðu
Varýp baþucuna sormuþlar,
Nedir son sözün diye;
Deri mi yüzün de demiþ, atýverin
Sarý ineðin üstüne...
Biliriz eski kulaðý kesiklerdensin,
Ne söylesek fayda yok,
Arpadan olacak anlaþýlan
Atýn ölümü!
Hem duþün, Mýstabey,
Sen evli barklý adamsýn,
Dile düþtün mü Safranbolu’da
Ýki paralýk olur itibarýn!
Hani ahbaplarýn aðzýnda
Bakla da ýslanmaz oldu.
Ýt deðil ki kapatasýn ekmekle
Þunun bunun çenesini.
Söz de ele vermiþsin sakalý,
Doyurmuþsun gözünü
kürkten bilezikten yana
Þimdi de tutturmuþ haspamýz
Baþýmý sokacak ev isterim diye...
Tutkunsun, vereceksin ister istemez;
Gülü seven katlanýr dikenine...
Ne yapalým,
Taþ attýn da kolun mu yoruldu ,
Baðýþla gitsin Fatih’tekini!
Amaaaan, Mýstabey,
Bunlar kara kara düþünmeye deðmez,
Tazelensin hele nargilen,
Bak keyfine!
Sosyal Medyada Paylaşın: