Yakýþmaz Bu Millete
Dýþardan gözlerine fener tutanlarý bil...
Onlar hep kürk avcýsý gözleri görmez eden!
Hizmet diye çevrilen dolaplara mukabil;
Dön de bir bak mâziye, ne varmýþ, neymiþ giden?
Oyunlar yeni deðil, bilmem kaç kez oynandý?
Kaç Haçlý sefer geçti kaç mümin caný yandý?
Mukaddesatýmýzýn tek bekçisi imandý;
Boðacaklardý onu üstelik taammüden...
Bizler hep tüylendikçe kürkçüler bitmeyecek...
Derimizi yüzmeden hiç biri gitmeyecek!
Var mý hâlâ bunlara zerre kin gütmeyecek?
Kafaný doldur biraz, var boþ kalsýn o miden...
O deðil mi sevdiði kürkleri yere vuran?
Türlü entrikalarla arzý kasýp kavuran!
Göz üstünde kaþ görüp tehditleri savuran;
Yaptýðýna sulh diyor gözü doymaz kaz güden...
Neydi, noldu hâlimiz, oyuna gele, gele?
Ýçerdeki hâinler verdikçe hep velvele...
Ýnsaf denen mefhumu bir kez alsanýz ele;
Akýl verdim ey fâni kullan diyor ya Hüden...
Ne zaman titreriz biz, illa soðuk mu gerek?
Boðazýmýz ellerde, nefes boðuk mu gerek?
Yoksa ki tavþan gibi bize koðuk mu gerek?
Unutma ki yakýndýr beklemediðin vâden...
Menzil-i maksûda hiç varýlýr mý ürkerek?
Yurtta huzur istersen yürek ister o, yürek!
Ýçerde bunca hâin, omzunda kazma kürek;
Temeli oyuldukça durur mu saðlam beden?
Yakýþmaz bu millete boyundurukta kalmak!
Aklýmýz yetmiyor mu, nedir tâlimat almak?
Ýnsan için aslolan önce onurlu olmak;
Yeter artýk sefâhat, çýkýn bu debdebeden...
Yol, bel bilmiyorsak biz, O Büyük Türk çizmiþti!
Özgürlük ve barýþýn kitabýný yazmýþtý...
O sað iken düþmanlar hayatýndan bezmiþti!
Hatýrlamayan kalýr zincirde müebbeden...
Antalya-2012/05
TDK:
taammüden: bilinçli bir biçimde, tasarlayarak, bile bile...
velvele: gürültü, patýrtý, þamata...
Müebbeden: sürekli olarak, ömür boyu, sonu olmayan...
debdebe: görkem, tantana, haþmet...
Hüden: yol gösteren, (isimler ve anlamý...)
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.