*Veda Hutbesi
f. Vedâ haccý:
Hicretin üstünden tam on yýl geçe,
Menzil Kâbe idi, hem kona göçe...
Yesrib’ den Mekke’ ye açýldý kollar,
Uçuyordu kullar, dümdüz dü yollar.
Allahýn Resûl’ ü, kervanýn baþý,
Altmýþ üçe vardý Resûl’ ün yaþý.
Hac için ilk defa çýkmýþtý yola,
Haber salýnmýþtý tüm saða, sola!
Bu, Resûlullahýn vedâ haccýydý,
Gök kubbede kalan, sadâ haccýydý.
Kavimlerde barýþ hâkim olmuþtu,
Ýslâmý seçenler hacca dolmuþtu.
Küffar bile artýk islâmý seçti,
Hepsi de Resûl’ ün yanýna geçti.
Putperestlik tümden akýldan çýktý,
Artýk sükûnetin önü açýktý...
Zilhicce ayýnda geldi ilk hafta,
Ýhrama girenler doldu metafta.
g. Vedâ hutbesi:
__________Bugün dininizi kemâle erdirdim, size nimetimi
__________tamamladým. Size din olarak Ýslâmý beðendim.
__________Maide suresi 3. ayet.
Resûl, Kusva adlý deveye bindi,
Arafat’ ý seçti ve orda indi.
Yüzondörtbin mü’ min hazýr bulundu,
Birlikte orada bir gün kalýndý.
O muhteþem hutbe burda okundu,
Resûl’ ün hutbesi, kalbe dokundu.
Ýþte o hutbeydi, ’vedâ hutbesi...’
Çýnlamýþtý o gün, göðün kubbesi!
’Ey insanlar beni iyi dinleyin!
Belki de son defa ben sizinleyim...
Ne varsa bildiðim, aðzýmdan duyun
Kur’ an’ ý Kerim’i, iyi okuyun!
Bu günler nasýl bir, kutsal gün ise,
Bu kutsal yol nasýl, en düzgün ise,
Bu aylar nasýl kut/sal aylar ise,
Bu belde nasýl bir, kutsal koy ise
Canýnýz, malýnýz, ýrzýnýz öyle
Kutsaldýr, bunlarý biliniz böyle!
Sakýn benden sonra gaflete düþüp,
Birbirlerinizi vurup, döðüþüp,
Asla hatýr, gönül, kýrmayýn derim!
Kul hakký yiyene lânet ederim!
Kimin yanýnda bir, emânet varsa,
Versin o emânet, her kime yâr/sa.
Kimin sýrtýna ben vurmuþsam þayet,
Ýþte sýrtým, hiç etmesin þikâyet!
Zerre miktar bende hakkýnýz varsa,
Ýþte malým alýn, her ne kadarsa...
Fâizin külliyen defterin dürdüm,
Ýlk fâiz reddini Abbas’ a* verdim.
Kan davalarýný kökünden sildim,
Bu çok kötü bir þey, ben böyle bildim!
Kadýn haklarýný ihlâl etmeyin,
Doðru gidin zinhar eðri gitmeyin!
Tamamlandý islâm, indi son sûre,**
Tamam yirmi üç yýl sürdü o süre...
Ýþte emânetim, sýký sarýlýn!
Kur’ an’ ý anlayýn, ondan sorulun!
Düþmanlarýnýza, fýrsat vermeyin,
Mü’ minler kardeþtir, asla germeyin! ’
’Beni yarýn sizden, olunca soran
Ne diyeceksiniz, söyleyin heman: ’
-Risâleti teblið ettin yâ Resul!
-Va’ zý nasihat ilettin yâ Resul!
-Þahâdet ederiz: Resûlullahsýn,
-Yüreklerimizde, týpký bir mâhsýn!
Allah’ ýn Resulü, gözlerde tarab,
Uzandý Allah’ a: ’ÞAHÝT OL YARAB! ’
_______________ÞAHÝT OL YARAB!
__________________ÞAHÝT OL YARAB!
Antalya - 2011
Halil Þakir Taþçýoðlu
TDK - SÖZLÜK:
alak: yapýþkan balçýk ve çamur,pýhtýlaþmýþ kan...
hýmar: eþek
hýram: salýnarak yürüme,sarhoþ yürüyüþü...
mübareze: dille çekiþtirme, kavga, cidal, döðüþmek...
tarab: sevinçlik, þenlik, þadlýk...
HAKKINIZI HELAL EDÝN...HÞT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.