Hoþgörüsü Zengin Gönül
Nefretle geçecek kadar, öyle uzun deðil hayat.
Eþi, dostu, paramparça etmenin hiç âlemi yok!
Ömür denilen nedir ki, çok çok bir asýr nihayet.
Ýnsanlara boþ yere kin gütmenin hiç âlemi yok...
Hayâtýný hýr gür ile geçirince ne olacak?
Öfkeden kim, ne kazanmýþ, yanýna ne kâr kalacak?
Hatýr gönül kýranlarla, acep kim huzur bulacak?
Hoþgörüye fitne, fücür katmanýn hiç âlemi yok...
Öfkelinin yel çýkarýp, kaldýrdýðý tozuna bak.
Burnundan kýl aldýrmayan ukalânýn pozuna bak!
Boþver, çürükleri býrak! ..Sen insanýn kozuna bak.
Saða, sola, öyle çalým atmanýn hiç âlemi yok...
Gel be gönül havalanma...En güzeli, engin gönül.
Bu âlemde aziz olan, hoþgörüsü zengin gönül.
Kimseye yüksekten bakma, herkes olsun dengin gönül.
Canlara boþ yere caka, satmanýn hiç âlemi yok...
Hoþgörü ve dostluklarla, her menzîle ulaþýrsýn.
Gönül dergâhýnda isen, erenlerle dolaþýrsýn.
Kötülerle bir olursan, hep pisliðe bulaþýrsýn.
Ýyilerle, kötüyü bir tutmanýn, hiç âlemi yok...
Ýnsanlarý þu gönlüne ’gel’, Mevlânâ gibi çaðýr.
Hoþgörüsüz olanlara, sesin çýktýðýnca baðýr! !
Dünyanýn zor hesabýný, vereceksen aðýr, aðýr
Boyun sýra günâhlara batmanýn hiç âlemi yok...
Antalya-2008/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.