Nemli ve sisli nefesiyle
bir buhurdan gibi tütüyor gece
Ýnsanlar, sesler ve ýþýklar kuytusunda zamanýn
saçlarýmda serin bir hüzün,
avuçlarýmda yalnýzlýk
ne yanýma dönsem kendime çarpýyorum…
Biz gözlerimizden asýldýk Musa
sus düþerken dilimize, yen içinde kýrýldý kol
avuçlarýmýzdaki yara ram oluþumuzdan kadere
Öyle uzak, öyle yakýnsýn ki
aklým ve kalbim arasýndaki dönemeçli yolda
yorgunum…
Toprak kokuyor nefesim…
Nemli bakýþlarýmda hayalin
olsun diyorum olsun “ayrýlýkta sevdaya dâhil”
yakýn, tenden uzak olsa da
kirpiklerim kadar gözlerime yakýn
Ben senin gözlerini sevdim en çok
ben senin bakýþlarýnda tutuna bilme ihtimalimi
ellerini uzatýr mýsýn gökyüzünden…
-Her düþen yaprak sana bir adým yakýn-