Kimim Ben

Yaptýðým tek þey sadece seni sevmekti.
Ýncitmeden tenine dokunuþum,
Acýtmadan saçlarýný okþayýþým..
Sen güldüðünde içim aydýnlanýrdý,
Ellerimi tuttuðunda kalbim öyle bir çarpardý ki..
Tenime deðilde sanki kalbime dokunurdun.
Yüzümden eskitilmiþ tebessümler düþerdi,
Yeni bir dünyanýn kapýlarý açýlýrdý gözlerime.
Ayaklarým sana gelmenin heyecanýyla güç bulurdu,
Çiðnerdi babadan kalma gururumu; aþk.
Göz bebeklerim sulardý ellerimi,
Attýðým her adýma tutnurdu yaþlar.
Yürüdükçe sana doðru, kokun gelirdi burnuma,
Ezberimde unuttuðum o karamel kokun..

Yaptýðým tek þey sadece seni düþünmekti.
Kendimden bir eksilerek, sana bin çoðalmaktý,
Kendime yoklaþýp, sana varlaþmaktý seni düþünmek..
Yalnýz kalma diye çekmedim ellerimi üzerinden,
Gözlerimi, bedenimi ve ruhumu sakladým senden.
Gittiðin her yere geldi kalbim peþinden,
Geldiðimi bile hissettirmedim.
Sadece korkaðý olmuþtum aþkýn.
Ne zaman rastlasam sana, geçsen yakýnýmdan,
Gözlerimi baþka taraflara kaydýrýr, boynumu bükerim.
Keþke burnumuda týkayabilsem derim ama nafile,
Koku resöpterlerim kokunu mühürlemiþ burnuma.
Geceleri kafamý yastýða koyduðumda, aklýma ilk gelen sen oluyorsun,
Yine sana dalýyor gözlerim.
Bekleyiþler yaralýyor her defasýnda taze hayallerimi,
Nihavent bir çýðlýk oluyor kalp atýþlarým, gözlerini anýmsadýðýmda..
Bir insan anýmsar mý her gece ayný gözleri?
Düþünür mü içine dert olan yar’ayý?
Ne yapsamda unutturamadým seni kendime,
Unutamadý, unutma özürlü hafýzam seni.
Düþünmeden geçemedim hiçbir zaman uykumda,
Aklýmda sen yokken uyku tutmuyordu beni.
Ezberimde kaybolduðum uykularýmýn katil prenesesi..

Yaðtýðým tek þey sadece senden kaçmaktý.
Senden kaçýp, kendime sýðýnýrdým her defasýnda.
Kaçtýkça kendime, yok oluyordum benliðinde, yok ediyordum kendimi.
Unutuyordum yavaþ yavaþ, ezberledim her þeyi,
Baktýðým her yerde göremiyorum artýk seni.
Sesin düþmüyor sesime, ellerin uzanmýyor koridorlardan,
Salýna salýna sallanýyor saçlarýn, nefesimin rüzgarýnda.
Geride bir çift ýslak göz, bir çift çýplak el,
Ýki yalnýz beden ve kenara atýlan bir gelecek...

Yapabileceðim tek þey þimdi;
Kendimi unuttuðum yerden aramaya baþlamak,
Bulduðum yerde seni ve sana ait bütün her þeyi unutmak.
Unutulmalarýn arasýnda kaybettiðim kimliðimi tanýmlamak...
Sen söyle sevdiðim, kimim þimdi ben.
Sevipte terk edilen bir günahkar mý?
El’lere hala inanan bir sevapkar mý?
Yoksa bu deðmeyen satýrlarý yazan,
Dudaklarý büzük, elleri parçalanmýþ, gözleri yaþlý, kalbi kýrýk
Senden yoksun bir sanatkar mý?
Söyle sevgilim bu kez dürüst ol ve söyle,
Sahi kimim ben...

Kimim Ben / Alican Yýldýrým
10.05.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: