Yaðmur her iklimime düþen, Gözlerim kapalý. Daha dün Nisan’dý, doðduðum Ay’dý… Gözlerim kapalý, Üzerim örtülü… Mayýs da terk ediyor bizi.
Daha dün Nisan’dý… Bahar’dý. Yaðmur’du, Soðuktu…
Yaðmur artýk her mevsime düþen, Týrnaklarým avuçlarýmda. Yumruk yapma olasýlýðýmdan aðrýyor bileklerim, Ve yangýn, hep kül olmaktan yorgun… Mayýs, Nisan’dan daha yaþlý, daha yorgun. O yüzden terk ediyor bizi…
Daha dün Nisan’dý, Ellerimde fesleðen kokusu, Serindi, Islaktý…
Yaðmur hep bize Düþ’en, Ellerimde bir avuç toprak kokusu, Ellerim; ellerin, hep soðuk. Hiç iki kanadým olmadý benim, Hiç uçamadým kolayca gökyüzüne, Yüzüm; Yüzüne…
Daha dün Nisan’dý, Yeþildi, Yaðmurdu, Soðuktu…
Elimiz, kolumuz yaðmur dolu, Biz hep yaðmura düþtük, üþüdük, Ya da yaðmurdu hep bize denk gelen, Dengesizdik, bazen çok bazen az yaðardýk, Biz hep yaðmurduk, Mayýs’týk ama o da terk etti bizi…
Daha dün Nisan’dý, Nasýldý, Unuttum. Silikti…
Yalnýzdýk; oraya buraya düþen tek harfli kelimeydik, Lüzumsuz ve siliktik, Hangi silgi silmiþti alnýmýzdaki yazýyý? Yoksa üzerimize sýcak bir ateþ mi düþmüþtü? Yaðmur ne kadar ýslatabildi bizi? Yoksa Mayýs mý daha ýslaktý?
Daha dün Nisan’dý? Eksik’tik, Yarým. Bir baþkaydýk.
Ýki öksüz ayrýlýktý dudaklarým, Susmalarým sana, çýðlýklarým kendime, Duyulmadý çýðlýklarým, duyulmadý dudaðýma düþen çiy tanesi Islanamadý dudaklarým, yanaklarýma inat, Daha dün Nisan’dý, ýslaktý her þey, Dudaklarým kuruydu, öksüzdü…
Daha dün Nisan’dý, Mayýs’tan önceydi, Islaktý, Mayýs da ýslak býraktý bizi!...
Nevin Akbulut YirmiBir-Mayýs-ÝkiBinOnÝki*14:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.