Ölme İstedim

Gözlerinde ki çocuksu korkuyu özledim,
Seni özlemeyi bile özledim.
Seni unutmaya çalýþtýðým her gece,
Aþk adýný sapladý kalbime.
Adýna aþk dedim,
Gözlerin içimdeki okyanusumdu.
Boðulmak en büyük korkum olsa da;
Gözlerinin yansýmasýnda gizliydi cesaretim.

Korkudan korkmak benimkisi,
Yanlýþ anlamlar çýkarma satýrlarýmdan.
Biliyorum gözlerinin kahvesinde,
Kýrk yýllýk hatýrým bile yok.
Seni sevmemek elimde deðil,
Seni sevmeyi çok görme bana.

Günden güne azalan,
Birçokluk var içimde;
Çocukluðumu seninle örten…
Yokluðun mu yoksa yokluk mu?
Bilemem ama.
Çok uzak kaldýn bana kadýn!
Hem de çok…

Seni seviyorum yabancýlaþtý bende,
Dilimde sana ait tek bir sözcük yok.
Alfabem daðýldý senden sonra,
Derin bir sancýyla kaybettim sesli harflerimi.
Sessiz kaldým kadýn!
Sensiz kaldým.

Hislerimi kaybediyorum birer birer,
Umutsuz vaka oldu gülüþlerim.
Sözlerimin bir deðeri kalmadý artýk,
Ucuzlaþtý þimdi aþk denen ölüm.
Yitirmek üzereyim seni,
Yitik bir sevda kaleminde.
Ölme istedim ama
Öldün kadýn! Öl’dün…

Alican Yýldýrým / Ölme Ýstedim
25.09.2011





Sosyal Medyada Paylaşın: