Ne yaman bir vakittir ki Elleri baðlý yaþamýn, gözleri kör Üzerimden kuþlar uçmaz Sevdiðim o lale açmaz Ayaðýmýn altý çöl Burada her kalan piþman kalýr Bir taþla iki kuþ vurulur Biri ölür
Yaþamýn bütün evrelerinde Tek baþýnadýr aþk Neydi sevmek gerçek anlamda Kimse bilmiyordu Birileri ölüp dirilirken birileri O þarký çoktan sustu Yardýlar bileðimi Ya sabýr çeker dilim Çeker ölür
En çok geç kalýrken kendime Binlerce okla düþürülürken Ve seyrederken aðacýnda bir kuþu Aklýma düþen gülüþünden baþka her þey Yani hiçbir þeyken her þey Adým siroz kaldý biliyor musun? Sinsi bir ayinle ruhumu delerek Ýzimi sürer bir kehanet Sürer ölür
Doðu ve batý kadar uzak Susuz kalmýþ bir nisan örneðin Kanýmda can bulan þizofren Doðmama bir gün kala Ekim de astýlar beni Yeryüzünden bir haber Ölmek için köþe dönerken Adýna yazýlýr bir rivayet Yazan ölür
Sonra baþlar matem Biter muhabbet Tenhalarda uyanýr ruhlar Bir avuç ölü topraðý Yanarken ellerimde Merkeziyim kýyametin Ateþin düþtüðü yerim yani Bulsana beni Sarýlsana Her düþtüðümde tutsana Girsene rüyalarýma Ýrkilerek uyansana Uyansana mesela
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahat Şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.