Mehlikam
İman Kafi
Mehlikam

İman Kafi


Sustu dilim ise iman olmuştur derdim,
Sözü O Ali’ den daha iyi söyleyecek değilim.
Ben Kur’an okudukta dahi titrememişim,
İster münafık de ister ussuz, dinleyecek değilim.

Anla şiir denen bazen boştur,
Anla insan denen neden sarhoştur.
Çatlamışım sen beni de kırar dökersin,
Ah arifim, neden yoksun da inletirsin.

Oktay Yılmaz
09.05.2012

(Gönül serden geçer yardan geçemez,
Bağlanmış ikrara kavi özlüyüm,
Her sözüm dinleyen özüm seçemez,
Sırat köprüsünden ince sözlüyüm.
...
Benim sözüm çürük değil sağ gibi,
Çürük sözler erir, akar yağ gibi,
Üzerinden kervan geçer dağ gibi,
Yokuşluyum sanma beni düzlüyüm...
...
Yolcu ateş yakmak ile yol yanmaz,
Erenlerin dokuduğu çul yanmaz,
Cehennemde günah yanar kul yanmaz,
Ben günahtan sürmelenmiş gözlüyüm.
...
Sığındım Seyrani, Kayyum-u Ferde,
Aşk-ı Mevla ile düştüm bu derde,
Tuttum günahımdan yüzüme perde,
Rabbin divanında kara yüzlüyüm.)

SEYRANİ



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.