küçücük bir ben nasýl sýðar senin içine
su oturaðýnda hem,çiçek durgunluðunda
en ince filizi dalýn,asma yongasý
meltemde kuþ tüyü
deðsen taþ devrilir üstüne,ezilir
gözlerindeki nem,yürek kýrtýlýr
oluk oluk su akar, çöl topraðýna
yaþam doðrulur
baksan toplayamazsýn tümü,yüzden,yerden
kuru bir kýymýk,canlý menekþe,yansýmasý ay
hem aðaç,hem gölgesi,hem topraðýnda ser
inleyen bir insan,bir yavru köpek
sen de böyle küçüksen hâdi gel!
bir sýr olmasýn küçüklüðümüz içimizde
küçük çiçekli bir bardak gibi kulplarýmýzdan
tutan biri çýkar belkide
karýnca yuvasýnda ezilmeyiz bil ki
o koca ayaklar bize uðramaz
sarý papatyayla yetiniriz,iðde kokusuyla
gecenin gölgesi siyahsa da gireriz
siyah bir ay nasýl girer senin içine
yerinde hiç durmayan sürekli dalga
kaç kulaç atar ince kollarým
bir kýyýda bekler mi sevgin?
gelsen mine çiçeði mavi gözlerini açar
gölgesi düþer küçük taþlara
dikenler geri çeker uçlarýný
doðudan çekilir gibi savaþ naralarý!
26. 7. 2005 / 8.5.2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.