Kamelyam

Yokluðunun ertesinde
Sensizliðin gecesindeyim
Sitemli sözcükler yaðarken ayrýlýðýmýzýn üstüne
Her defasýnda özlemlerine düþüyor gözyaþlarým

Ve sonra karanlýklardan kopup gelen
Ýnce bir þiir düþüyor geçmiþin tozlu kafesinden

Tutuþuyor dizelerim… Kamelya
Sanki bir yangýna düþtü adýnýn sen geçtiði þiirim

Kamelyam…
Hani Köhne bir zamana savurup hüzünleri atsam
Yinede geleceði olmayan bir aþktan
Vefasýz bir ayrýlýða hep yol görünür

Kamelyam… Kamelyam
Beklemenin arasýnda yanýlmakta varmýþ bilmeliydim
Sana olan bu sevdamý görmeliydin

Kamelyam…
Söylediklerini bir bir aklýmdan silmeliydim
Sebepsiz deðil hiçbir þey bilmeliydin

Kamelyam…
Þimdi dinlediðim þarkýlarý býraktým dört duvar yalnýzlýklarda
Seni sana býraktým… Seni sana

Süslü yalanlarýný
Sahte bakýþlarýný
Ve yanaðýma kondurduðun buseleri sana býraktým
Seni benden ve senden daha çok bilenlere býraktým

Kamelyam…
Gün bitiyor
Güneþ batýyor
Saatler þaþkýn býrakalým yelkovaný akrebi
Sen olacaktýn tanyerimin doðan güneþi
Þimdi mevsimsiz açan hazan çiçeði
Ve aslýnda sen manevi duygularýmý sömüren dilenci

Kamelyam…
Gidenler bir daha geri dönemeyecek
Bir Anadolu yiðidinin yüreðine…


Mehmet Emin Karademir

Sosyal Medyada Paylaşın: