SENDEN GİDİYORUM-(istanbul)
Gitmeli diyor hep bir yaným
Gitmeli… Kaçarak, koþarak, aðlayarak…
Teselliyi, avuçlarda yumruk yaparak
Çirkin ihtiþamýnda bir halka kopmuþ ki saadet zincirimden
Sanki bütün sözlerim geçen zamanýn bayatlýðýnda
Þehir sükûta musallat… Ben yol almaya
Yollarda beni içinde kaybederken…
Kirletilmiþ nice hayallerde siliyorum ben sandýðým þahsý
Artýk yok bugünün yarýný, yok halimin sabrý, dermaný
Þimdi…
Hiç kimse bilmeden bildiði halde yaslý aþklarýný
Ve herkes inkâr ederken yaþadýðý halde ayrýlýklarýný
Ben içimdeki çýðlýðý uyandýrmadan
Gidiyorum…
Sende biliyorsun…
Günahlarýn suç sayýldýðý vakitlerde Ýnsanlýk gayrimeþru yaþamlar doðurur
Utanmaz nefislerin tükettiði iki günlük canlar buldun
Sen,sen hep Bir meleðin gözyaþýnda rezil oldun
Feryadým saðýr kulaklar arkasýnda baðdaþ kurup kahrederken adýný
Sende yalan oldu dünya kelamý
Sende yalan oldu ölümün en acý yaný
Ben-ki…
Asýrlýk çýnarlarda sapýr sapýr dökerken sevinç yapraklarýný
Kimi zaman nebbaþ kaçkýnlarýnda aradým kendimi
Kör gözlerin kalabalýklarýnda umut arayan
Çok deðil telaþlý koþuþturmalarda muhabbet isteyen
Kucak dolusu sadakat isteyen
Kendimi…
Kime sorsam
Anlatýr oldu dertleri…
Fýrsat beklerken teselliyi…
Lanet okudu söyleyen dilleri…
Neydi… Benden çok bildikleri…
Hep yaratanaydý sitemleri…
Onlardý bu devranýn yol keseni…
Bundandýr sitemim, bundandýr /z/amansýz gidiþim
Dertleri sorma, kapanmaz yaralarý
Onlar…
Onlarý zaten günübirlik mutluluklara sattýn…
Çýð gibi korkularým ayaðýma dolanýyor isyanlaþmýþ bedenimde
Senin ölüm türkülerin vururken masumiyetin saf bakýþýný
Ve… Her inleyen naðmede hep ayný hüzün, hep ayný gözyaþý
Ben þimdi Kuþ seslerinde neyleyim nazlý hazarý, faslý-baharý
Neyleyim… Kural tanýmayan sarhoþ mehtabý
Tarih sayfalarýnda seni hala gözleri kapalý dinliyor Orhan veli
Ýnandým…
Dayanýlmaz aðrý oldun Atilla ilhanýn dilinde, yüreðinde
Bende Yaþadým…
Hayal oðlunun yeminlerinde býraktýn intiharlarýn en gerçeðini
Yeminlerinde… Sözlerinde…
Sende uðurladýk Þair yürekli aðabeyleri
Kadim dostlar terk etti de, bir bir
Kimler gelip gitti de senden
Ben bir senden ayrýlmayý beceremedim
Birde çok bilmiþliðim dönemlere
Ama hep kýzdým beni tek baþýma býrakýp gidenlere
Deðiþen hiçbir þey yok bak sözlerimde ve bende
Boynu bükük adýmlýyorum þimdi caddelerini
Þahidim kaldýrýmlarýn olsun
Nasýlsa, onlarda hep benim gibi suskundu
Onlarda taþýdýðý yükleri ayakaltlarýnda bilmeden gurursuzlara çiðnetti
Bilirim; Ben gidersem de olmaz hiç bir kaybetmiþliðin
Þimdi Usulca arzularý topluyorum harabelerinden
Ýmkânsýz zannettiðimi bu sefer yapýyorum
Ve Artýk gidiyorum…
Çünkü senden ve sana benzeyen suratlardan çok yoruldum
Efkârýn canlara tak ettiðinde
Yalnýzlýðýna düþerse gecelerin
Seni yüreðine sýðdýramazsa yitik þehrin figüraný
Bir kez daha batsýn bu güneþ
Adýn bin kez daha silinsin dualarda
Teselliler yalanýnken
Yazgýlar nefret olup dayansýn þakaðýna
Mehmet Emin Karademir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Emin Karademir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.