Kibirden daðlarýnla sabrýma hep engeldin.
Katýna uzatacak el mi býraktýn bende!
Ben sevgi toplayan bent,sense savuran yeldin.
Sevdan ile coþacak sel mi býraktýn bende!
Ateþlere atarak vicdansýzca seyrettin
Gülüþlerimi aldýn,ömrümü zehir ettin
Hicran diyarlarýnda kedere esir ettin
‘Dayan be!’diyeceðim,dil mi býraktýn bende!
Turnalar göç ederken umudumu bilerdim
Semalara bakarak hep dönmeni dilerdim
Ýçimde volkanlarla bilsen nasýl özlerdim
Vuslata uzanacak yol mu býraktýn bende!
Gözlerim gözlerine eylerken her an sefer
Sen;ne insafa geldin ne gönderdin bir haber
Ektiðim çiçekleri kopardýn teker teker
Ýsminle anacaðým gül mü býraktýn bende!
En güzel þiirleri söyledim senin için
Hüznümü binlerce kez eledim senin için
Seherleri uyanýk bekledim senin için
Haftalar,aylar deðil;yýl mý býraktýn bende!
Kalbimin dergahýnda el açtým,boyun büktüm
Ah-u efgânlar ettim ne gözyaþlarý döktüm
Anladým ki çaresiz bu bedene bir yüktüm
Hasreti taþýyacak hâl mi býraktýn bende!
Yalnýz senin yanýnda mutluluðu bulurdum
Bir masal dinler gibi yüzünde kaybolurdum
Þimdi sen olmayýnca gönlüme kement vurdum
Umuda tutunacak dal mý býraktýn bende!...