Vefayý hayatýnýn her ânýna kuþanmýþ olan bir gönle..can dostum,kardeþim Zafer’e...
Býrak yaksýn bu acý, yaksýn yaktýðý kadar ! Yanmanýn akýbeti kül olmak deðil midir? Varsýn kapanmasýn hep açýk kalsýn yaralar, Ruhun tenden isteði, kavrulmak deðil midir?
Bir su kýzgýn ateþe ne kadar dayanýrsa, Sen de hasrete týpký öyle dayanmadýn mý? Bir gönül serap ile ne kadar aldanýrsa, Sen de her doðan güne öyle uyanmadýn mý?
Gözlerine sürgünü ebedi eyleyip de Böyle deli divane baðlandýðýn yetmez mi? Her seher öncesinde türküler söyleyip de Korlar içerisinde daðlandýðýn yetmez mi?
Kaç baharý eskittin, gül yapraðýnda solan! Ömrünü heba etmiþ, ömrünce seveceðin. Tek sen misin zamana yenilmeyecek olan.. Bak nasýl da tarumar yýkýlmayan yüreðin!
Visale erer misin kendine eziyetle ? Kaderden öteye yol var mýdýr söylesene! Hele sukuneti bul,teslim ol da sabreyle , Bir de hislerin kadar aklýný dinlesene!..
Ne diye yýllar yýlý içinde tutasýn ki! ‘Bir duyguydu,geçti’ de savur gitsin boþluða. Neden gece olunca umutla yatasýn ki! Veda etsen diyorum artýk bu sarhoþluða.
Haydi yaslan duvara, sýðýn yüce Allah’a.. Bas kezzabý kalbine bir avutmayý dene ! Kapýlar kapansa da açýlýr hep felaha.. Mümkün deðilse bile bir unutmayý dene !...
…………………………………………………......……………………mürsel emre doðan ,Ýstanbul…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.