Týrnak arasý yaþamak Mecburi istikamet mi dersin Hayatýn parmak ucunda Gün ortasý devriye geziyor Beni gösteren eller Son kareler çiziliyor Kaçýþ yok Siyah beyaz bilmece duvarlarý Keskin uçlarýmý buduyor Güneþi yontan adam Bilmiyor asude körlüðümü Tam ortasýndayým coðrafyanýn
Kaç ihtimal var Kaç türkü sayýlýr þafak Düþünmek ürkütücü Düþünmemek ne mümkün Söyle kaç günlük bu hayat Beklemek öldürürken Tükenmez kalemle karalanýyor gün Savrulduðum boþlukta son noktaya inattý Üç boyutlu sonsuz hiçlik
Çeliþkili dersler veriyor hayat Bitmeden vakit Hemen þimdi virgül atsam ömrüme Tamamlamak için kalaný Geri gelmek mümkün mü? Ezberledim temrinleri Seviyor, sevmiyor derken papatya Aniden durdu sarkaç -her an ölebilir- çýktý falýmda Çekinmeden bastým tetiðe Sensiz geçen günleri öldürdüm Alýþmamak için…
27 Nisan 2012 – Zeynep Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakamozmavisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.