Düþ çizgilerimden resmindir Yalýn yollarý tutarsýz bir kentin yaðmurlarýnda Tutunmanýn yorgunluðuna iþlenen. Ne kisveler örülür kusurlarýna yâr, Kaç yalnýzlýk pahasýnadýr ilmeði aþkýn… Bilmezsin.
Suretinin semasýna ay gibi düþer duvarlarýmdan Döndükçe can, zaman baþa döner avuçlarýndan.
Sesinin beyazlarýndan tutuþur þakaklarýma Doyurur sonsuzluðun raksýný yokluðun Manaya, nevaya, þuaya derinleþen çatlaklarýna Azýðýdýr göz yanýðý bir mevsim, birkaç yaþ Birkaç damla Mansur çýðlýðý
Kor geçitlerin sanrýsýnda çaðlayan lal bir Murat türküsü Bin dileðin yazgýsýnda mühürlenen sükûtta Ankara, Harran ve telkaride parlayan güneþ ve bir Halfeti hikâyesinde çile, Ellerin kadrime, kalbime tezkire, Ellerin al þebnem, hep ömrüm üzere…
Ya kal saklýmdaki kelimelerin merhametince Ya da git Ki gitmek, kalmaktan daha sýký baðlar yürekleri, Gitmeyi bilmeden, bütün gidenlerce…
25.04.2012 m.abdýrgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.