Düşler Kaleminden Sahte İzler
Kalbim mevta olmuþ yalnýzlýðýn arafýnda,
Adým düþse topraða öldürür sevdalarý.
Ellerinde umudunu sakla yine de çocuk,
Sýrt çevirme sakýn hayallerine.
Ansýzýn bir yaðmur yaðar, bir cemre düþer topraða,
Diriltir sevda bahçenin güllerini.
Mahþerine ellerin cebinde yürüme,
Öldüðüne inandýrma kendini çocuk…
Ölü þiirlerinden bir þiir akýt geceye,
Kazý gözlerine geçmemiþ geçmiþini.
Yavaþ yavaþ yudumla ömrünü,
Ayýr týrnaðýný etinden.
Sök at tüm duygularý mabedinden,
Yürü dipsiz kuytu karanlýklara.
Yörüngesini bulamayan bir gezegen gibi,
Iþýðýný kaybeden bir yýldýz gibi,
Kaybet kendini göðüs kafesinde çocuk…
Bir izmarit söndür buðulu sesinde,
Þaraba aksýn pýhtýlaþmaya mahkûm kanýn.
Derin bir nefes ýsmarla yârin dudaklarýndan,
Kalbine giden her nefeste boðulsun sözlerin.
Dilinde pelesenk olmuþ tümceler;
Nefsi olsun aþk tüccarlarýnýn.
Ruhunu býrak ihanetinin ahretine,
Kendi cennetinden kovuldun sen çocuk…
Hükümsüz gururlar giy üstüne,
Kendini kaybetmelere doðru git.
Sessizliðinin çýðlýklarýný duy,
Mühürle cesedini son soluðuna.
Nihavent bir suskunluk iliþecek kulaklarýna,
Sesine ses ver çocuk…
Düþler kaleminden sahte izler taþýyorsun alnýnda,
Her adýmda bir ölüm, her ölüm de bin yalnýzlýk.
Yalnýzlýðýn kutsal sularýna gömül,
En masum yüzünü yýka kirlettiðin ellerinle.
Gözlerine baþka düþler sürmemelisin,
Sen bu düþte ki en sahte gerçeksin çocuk…
Ve bilmelisin ki;
Ölü þairler, ölü þiirlerinden doðar.
Ölüp ölüp dirilirler derin izler dehlizinde,
Mekik dokurlar varlýk-yokluk arasýnda.
Ve unutma;
Düþler kaleminden sahte izler taþýyorsun alnýnda,
Sen de kendini tekrarlayan bir ölüsün artýk çocuk…
Alican Yýldýrým / Düþler Kaleminden Sahte Ýzler
09.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.