Karalým saçýndan toplarým
günlerin kafiyesini çok uzakta
öpmenin yalýn halidir bu sabah
çok kalýr mýyým bilmem de
sahip çýkar mýyým
yaralarýna diye hiç sorma
yollar az elimin erdiði
ama gücümün yettiði
bir kalbim var tam burada
zamaný durdurmak imkansýz
hele suçluyken kendine
savunmasýz býrakýyor insaný
yuvasýný terk etmiþ senin kokun
sesim Karalým senin
söyle mumlu mateme
daðlarýna hiç deðmesin
yarým yamalak düþlerimiz vardý hani
hepsini toplayýp bir çýrpýda
gelmek istiyorum izninle
bütün gün umarsýz hatta yýlgýn
pencere dibi þehre nazýr
çimen yeþili kadar
yaðmuru sevelim mesela
güvercin mi dedin sen
aðaçlarýn perdesini açarken bahara
kýrýlmýþlýða inat istedim
kanatlarýn olayým
tamam ölmedi diyelim
sarmaþýk hüzünlerin aksi
dokunmasam da
ne dersin gözünün önünde durayým
.