Alnýn mý soðudu evlat
bakmaz mý gözlerin bir daha
konuþmaz mý dilin daha
kara boþluklar deðdi canýna
taze ömrüne çöktü börtü böcek
bahar ertelendi
yaz lekendi
kýþ sendeledi…
yumruðu sýkýlý
and içti bu millet
sorulur elbet yazgýn
künyen diþlerine geçti
damaðýmýz acýdý bunu bil.
üstün baþýn duman kokusu
karabulutlar çöktü üstümüze
dilimiz aðulu sancý
yutkunamadan kaldý sol yanýn acýsý
demir perdeler oyun avcýsý
kýrýldý kalem bil
olmaz bu hükmün sonrasý…
yýllar ne uzundu gözünde
sýyýrdý alnýndan ömrü
daha dündü bayram
dünden kalan anan baban
acý þekerler daðýtýyor cümleye
sela sesinde geçiyor adýn
gün bu gün eller üstünde
bu gidiþ nereye…
...
aç gülen gözlerini
dalgalansýn aslan yüreðinde bayraðýn
bu yara kapanmaz elbet
hesaplaþma günü yakýndýr
rahat uyuyun ana kuzularý bir verir on alýrýz
kenetlenirse ayný düþün canlarý
çok geçmez sizinle ayný rüyada buluþuruz.