Masa daðýnýk kalsýn, býrak.
Kahvaltý bitmesin hiç.
Tabaklarý, çatallarý toplarken
Þimdiki kadar daðýnýk kalamýyor hiçbir þey de.
Her þey derlitoplu olmalý ille de.
Biten kahvaltýyla birlikte
Bu baþýboþluk da yok olup gitmeli.
Sanki böyle bir kural koymuþ birileri,
Bir sýnýr çizilmiþ
Kahvaltý öncesiyle sonrasý diye.
Oysa bu sabah hiç halim yok
Sýnýrlarla uðraþmaya.
Sýnýrsýz bir þekilde daðýtmak istiyorum
her þeyi.
Bu sofradan görünen dünya
Ilýk bir çay gibi
Hoþ bir tat býrakýyor bende.
Taranmýþ saçlar ve þýk bir giysi
içindeyken görmediðim kadar
Farklý ve renkli...
O da benim gibi resmiyeti sevmiyor olmalý...
Pijamamýn içindeyken
Bana göstermekten hiç korkmuyor
En saklý yerlerini.
Ben bu senli benli dostluðý çok sevdim.
Býrak biraz daha sürdüreyim
Bu hiç tanýmadýðým kaynaþmayý.
Ben hep dýþarýda kaldým þimdiye dek...
Kaybolmadým sýký sýký sarmalanmýþ gibi
Þefkatli bir kucaðýn içinde.
Pencereden görünen hayat
Kahvaltýmý sonlandýrmamý bekliyor þimdi,
Güzel giysiler geçirmemi üzerime...
O zaman þimdiki kadar teklifsiz
Bakmayacak bana þu önümdeki aðaç.
Sofra düzene girdikçe
Dünya da çekidüzen verecek kendine,
Tatlý tatlý dertleþmeyecek benle.
Bu yüzden býrak daðýnýk kalsýn masa.
Ýki kýz gibi dertleþmeye devam edelim dünyayla ben.
Pijamalarýmýz üzerimizde,
Gözlerimizden uyku akarak
Tatlý tatlý çekiþtirelim insanlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.