Durmaktan korkuyorum!
Durup bakmaktan uzun uzun;
Görmekten aslýný, eksiðini gediðini bu oyunun…
Ta merkezdeki o gülünçlüðü fark edip
Ayaðýmýn havada sebepsiz kalakalmasýndan öyle,
Yere basmamý gereksiz kýlan o anlamsýzlýðý görmekten…
Bu yüzden mi tutunuveririz öylesine bir bakýþa hemen?!
Ayaðýmýz öyle havada asýlý kalmasýn diye,
Onunla birlikte her þey de asýlý, anlamsýz kalmasýn bir boþlukta,
O bakýþ yuvamýz olsun diye bizim, sýcacýk;
Dünyayý yabancý bir yere dönüþtüren bu gülünçlüðü unuttursun,
Bu koþturma, bu onca rekabet, öfkenin
Saçma sapan bir oyunu kazanmak için olmadýðýna inandýrsýn bizi…
Aramýzdaki benzerliði seçemeyecek kadar kararmalý gözlerimiz
Ýnsanlara karþý yeniden!
Yola devam edemeyiz yoksa…
Onlara baktýðýmýzda yine bir yol görmeliyiz;
Engebelerle dolu, nehir misali boylu boyunca uzanan önümüzde…
Ve ayaðýmýza takýlan taþlarý hatýrlamalýyýz
Onlarýn bize yönelmiþ yüzlerine bakarken,
O taþlardan biri yapana kadar her birini…
Ayaðýmýz birden havada asýlý kalakalýr yine yoksa!
Basacak kadar saðlam bir zemin bulamaz oluruz artýk…
Çünkü gülünçlüðü görmüþüzdür bir kere
Yolun ucunda bizi bekleyen…
Ne kadar sert olsa da üzeri
Saðlam olmayan bir yaný vardýr yine de…
Adýmlarýmýzýn anlamýný çalmýþtýr çünkü
Birkaç saniyelik o mola…
Bizi bizle býrakan bir ýssýzlýkta
Kalakalmýþýzdýr bir baþýmýza bu yolda
Baþýný sonunu kaybetmiþizdir.
Bu yüzden yürümeye devam etmek için
O bakýþlar hep olmalýdýr yaþantýmýzda,
Görmememiz gereken þeyleri göremeyecek kadar gözlerimizi kör eden
O ateþi tutuþturarak kalbimizde...
Alevler, dumanlar arasýna saklamalýdýr her þeyi,
Yolun sonunu görmemizi engellemelidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.