ýssýz bir þehrin kale dibi gözleri bunlar
ele avuca sýðmaz
ölsem yetmeyecek anlatmaya derdimi
çýnlayan sesim duyulmaz
toplayýn sahipleri bütün nasýrlý saatleri
aklýmdayken tuzaklar dokunulmaz
bir kez düþünce oyun bozan sanrýlar
gecikmiþ pencereye ikindi vakti
aþk içen kuþlarý
kanadýndan vurdular
inancýna küsüp giden düzenbaz düþünce
senin yaþamak dediðin kimin kilidi
ödünç alýnmýþ nefesleri tutuyorum bir bir
en kötü günümde kullanýlmak üzere
herkes öksüzken öyle ciðerimin ötesine
dingin þiirler okuyor bir adam
tutmamýþ kendini yeþil
huzurlu aðaçlarý unutmuþ dilim dilim
üstünde bereketli sevdalar için
.