Ezê

“Gül eziði yüreðinde kaç iklim muþtusu
Olmakla olmamak arasýndaki çizgisin”


Ýllaki!
Yarým kalmýþ avuçlarýma
Gün dolduracaksan
Saçlarýmdan baþla
Bahar tellerini
Örmeye…


Gönül daðlarý;
Kaç isyana muhkem
Alacasý bozuk sandýklarýn
Asýrlýk çiçekleriyim ezê


Amma!
Yol kesen eþkýyanýn
El mendili olmadým
Sallandýkça kirletilen
Dalýndan…


Çiçeksizim;
Tomurcuklar talan oldu
Yapraklar küstü dala
Ne varsa sözlerimde
Pimi çekilmiþ gibi
Döneniyor içimde


Kovulsam da kapýlardan
Her aðaç kovuðunda muradým
Yosun tutmuþ taþ diplerinde inadým


“Ayrýklara sarýlacak
Gelin çiçekleri…”


Yüzü dönük
Ebegümeçlerinde
Çitlembik olacaðým
Ýlk kez aynadan utanýþým
Ve ilk kez acýlara teyelli
Çocukluðum…


“Elma dersem çýk
Armut dersem çýkma…”



Sosyal Medyada Paylaşın: