Aşk-ı Ölüm
Kalbim bileniyor ayrýlýklara,
Derin sondajlara direniyor acýlarým.
Yâr kaybýndan ölüyorum..
Ýhanet nutuklarý atýyorum yalnýzlýk kürsülerinde,
Çýkmaz sokaklara vaaz veriyor suskunluklarým.
Aðzýmda büyüyor tüm kelimeler,
Adýnla kirletiyorum alfabemi.
Sefillere oynuyor sustuðum cümleler,
Konuþtuðum yerden vuruluyorum harf harf.
Satýr satýr doðruyorum satýrlarýmý,
Kanýyor küfrettiðim emsalsiz dualar.
Ölüme yatýyor ýslak ve ýssýz bedenim,
Kanla karýþýk mürekkep yaðýyor parmak uçlarýma.
Siliniyor avuç içlerime yazýlan büyük yazgý,
Okunmuyor silikleþen hayatýn son sözü.
Çorak bir bekleyiþ vuruyor kýyý kesimine aþkýn,
Kalbimin yamaçlarýna tutunuyor söylediðin yalanlar.
Vadesi uzun bedeller ödüyorum yalnýzlýðýma,
Faize biniyor yaralý umutlarým.
Düþlerime kesik hesaplar açýyorum,
Yatýrým yapýyorum gelmeyecek yarýnlarýma.
Kederden buruþuyor tenim,
Acýdan deliriyor hayallerim,
Üstü kalsýn borçlar ödüyorum geçmiþime.
Ritimsel süslü sözcükler heba ediyorum aþka,
Ahenkli satýrlarla veda ediyorum zamana.
Yalnýz okuyorum veda hutbemi,
Ýçinde ’’her þey’’ olan ’’hiçbir þey’’lere göçüyorum.
Can kýrýklarý batýyor göðsüme,
Aþk kaybýndan ölüyorum..
Aþk-ý Ölüm / Alican Yýldýrým
29.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.