karnım ağrıyor; çoğu zaman hiç nedensiz

her þey bir kelime israfýyla baþlar
ve hastalýklý bir öd gibi büyür þiir bir kadýnýn söyleyemediklerinde

tutunmak gerekti ama neye
ya da býrakmak gerek tutunduðunu ama nereye
misal hangi dala tutunsan ayaklarýn kesilir yerden
hangi dalý býraksan boyun kýsalýr

kimseye bir þey ýspatlamak zorunda deðilse insan
nedendir bu telaþý
suyun ve topraðýn altýný, üstünü arama uðraþý

bazen herhangi bir adam
bir aðaç yeþertir ya hani yüreðinizde
ama o aðacýn köklerinde olup bitenden
kuþlarýn bile haberi olmaz
bazen gölgen bile alýr baþýný gider
ve sen hep ayný boyda kalýrsýn
ama yanýlmamalýsýn
çünkü sen denen en özgün þey o bedenin içinde deðildir
hiçbir zaman

zaman zaman hemcinslerinin gözlerinin içine bakar
ve onlarý da
baþka kadýnlarýn gözlerinin içine bakarken yakalarsýn
iþte o an her þeyi görebilir ve hissedebilirsin
her adýmda birbirlerine daha da çok benzeyen
o naif ruhlar
kadýndý, ne zaman adam oldular
ve direnmeyip tüketime
süslediler dillerini küfürlerle
kör bir kuyu oldu onlar için inanmak
ama bir gün anlayacaklar
ilk doðum sancýsýnda sakladýklarýnýn her þeyi gören gözleri var

seviyorsun sokaklarý ve kaldýrým taþlarýný
onlardan arta kalan zamanlarda da kapýlarý
özellikle aynalý, ahþap ve yalnýz olanlarý
zaman zaman içine giriyorsun aynalarýn
ama bilmiyor sana bakanlar yine de kimsin, nesin
git gide koyulaþýyorsun bir gize sarýlarak
kendi kendine dokundukça
onlardan daha da uzaklaþýyorsun
izliyorsun kendi kendini yaldýzlý bir aynadan
ve sonra bir elin attýðý bir taþ imliyor seni
darmadaðýn ama
henüz soðumamýþsýn
aðzýnda son bir þehadet;
tanrým, beni adanmamýþ adamlara kurban et!

jir-fhrn
Sosyal Medyada Paylaşın: