Iþýk… Gözbebeklerim kocaman En çok bu aný seviyorum diyor Gözlerime bakýyor Ve gülümsüyor Ayný iri gözbebekleriyle
Rüya... On yýldýr ayný rüya diyor Tanýmadýðým bir kadýn On yýldýr bana gülümsüyor Çilleri var yüzünde Ve ben gün geçtikçe Çilleniyorum onun hayaliyle
Yüzüne bakýyorum o an Doðum lekesi deyip Baþýný yere eðiyor O an fonetiðimiz kayboluyor Ama anlýyorum onu Üç beþ cümle kurayým diyorum; “Ona git” “Getir onu buraya” “Öpsün seni” “Silinir belki o doðum lekesi” Diþlerim kenetlenmiþ birbirine Bir yudum bira Sonra söyleyeceklerimi unutup “Karanfil diyorum”
O saçmalýyor Ben telefondan gelen Karanfil kokusunu kokluyorum Keþke þimdi o da burada olsa Onun oturduðu koltuða bakýyor Yerimden kalkýp oraya Onun olmayan kucaðýna oturuyorum Konuþmuyoruz Yorulmuyoruz da
Zýplýyoruz Sonra A bana bakýyor Mutlusun diyor Mutlu… Evet diyorum A’dan N’ye Mutluyum diyorum Z’nin caný cehenneme
Keþke kurallar olmasaydý diyoruz Misal olmasaydý trafik ýþýklarý Ormanlarý düþün diyor Bir ayýnýn durup Ceylanlara yol verdiðini Ormanda yaþayalým diyorum Köye gidelim diyor Tezek kokalým diyorum Kokalým diyor
Kardeþim seni çok seviyorum diyorum Annem ol diyor Sonra teþekkür ediyorum Karanfil’e Giderken bana bir tomurcuk býraktý diye
Tomurcuk Patlayan bir tomurcuk..
-jir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.