Ýnsan kendi yýkýmýný seçemiyor Bu yýkým bizi seçti Kusuri Deþildi çýban Yayýldý bizim de mükemmeliyetimize Ýlim irinleþirken Onlarýn burnunda hala sefahatin kokusu
Kusuri yokla burnunu Yoksa bizim duyularýmýz mý defolu
Ýstemlerimiz Her gün býkkýnlýða uzanan yeni bir damarý yarýyor Yaþamak bize biçilen kaskatý bir rolken Ve biz bu rolün hakkýný iyi kötü veriyorken Yetmiyor Kusuri yetmiyor Dublörlüðe soyunuyoruz bazen Benim yerime sen ölüyorsun misal Daha sonra kendi yerine de öleceksin Ve biz böyle böyle öðrenirken kýyým dilini Asla bilemeyeceðiz bir baþkasý için de dirilmeyi
Ama þanslýsýn Kusuri þanslý Ýki defa göreceksin Tanrý’yý Ve o zaman anlayacaksýn kusur yalnýz gözlerinin deðil
Bak bana Kimi zaman bir saðýrdan daha saðýr Bir körden daha kör Bir laldan daha lal Bir ölüden daha ölü olabiliyorum Kusuri Duyamýyorum Göremiyorum Konuþamýyor ve Sevemiyorum yani Kulaklarým, gözlerim, aðzým… Hepsi kalbimdi Kalbim hadým edildi kusuri Kalbim hadým adildi
Deme ki bana “beynin var” Siyah bir film çekilmiþ ona da Bazý bazý sen bile anlayamýyorsun beni Kafatasýmýn içi Hiroþima Binlerce sakat, ölü düþünce Bana “yeni bir tohum ek; arada bir uðrar ben sularým ” deme Bunca karartýnýn içinde hangi tohum eskisi gibi yeþerebilir söyle
Biliyor musun yine de arzuluyorum Kusuri Ama biz fazlayýz Eksilmeliyiz Baþkalarýnýn kusurlarýyla kusursuz olunmaz Kusuri Kusurluyuz ve daha da eksilmeliyiz Misal eksilmeden arzu duyamayýz bir kadýna ya da bir adama Savaþa ya da barýþa Ölüme ve yaþama
Anlayacaðýn Ýkimizden biri gitmeli Kusuri Öyle çok karýþmýþýz ki birbirimize Ama birimiz yaþamak diðerimiz ölmek istiyorsa Ya da birimiz ölüyken diðerimiz hala yaþadýðýna inanýyorsa Ölmeden söyle hele Bu kusur hangimizde?
fhrn-mç-jir Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.