Acil Ölüm Alarmı
Kalbimin yoðun bakým ünitesine kaldýrýldýn,
Aþk kaybýndan ölmek üzereyken.
Týbbi müdahaleler sonrasýnda,
Yokluðunu hayatta tutmayý az’da olsa baþardým.
Seni kendime unutturmaya çalýþýrken,
Sana bir kez daha yenik düþtüm.
Kayýp masallar diyarýndan sesleniyorum,
Gözlerindeki masalý canlandýrmak adýna.
Kirpiklerinin her iz düþümünde,
Gözyaþlarýna yakalanýyorum.
Bir þiir yazýyorum reçetene,
Bedeninin sol baþucuna býrakýyorum.
Günde üç kez aþk karnýna yutacaksýn,
Bu ölüm kokan satýrlarý.
Adýnla kirletiyorum damarlarýmý,
Ýsmini okudukça ölesi geliyor insanýn.
Kimse merhem olamýyor yarana,
Merhametli davranýp;
Doktor kontrolünde kaybetmek istiyorum seni.
Taþýmak istiyorum tabutunu,
Kalbime açtýðým sen çukuruna.
Bir kalemde gömmek istiyorum,
Diðer gömdüðüm yar(a)larýmýn yanýna.
Acil ölüm alarmý veriyor doktorlar,
Kalbimin ölüm çýkýþ kapýlarýný da açtým üstelik.
Son nefes gibi çektim içime…
Tüm müdahalelere raðmen,
Kaybettim seni izbe bir yaþamýn ucunda.
Ve son notumu sustum dudaklarýna;
‘’Ölümmüþ sevdiklerimizi bizden ayýran,
Yine ölüm olacak bizi sevdiklerimizden ayýran…’’
Alican Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.