Gidişini Seyretmek Hayat Sinemasında

Suskunluðum..
Hiç bu kadar konuþmamýþtý içimde.
Söylemediklerim..
Hiç bu kadar parçalamamýþtý da içimi..
Gidiþin,
Kalmam içindi..
Peki ya hiç gitmeyeceksin gibi sevmem seni ?

Gitme demek anlamsýz geliyor dudaðýma,
Oysa ne anlamlar yüklemiþtim ben o et parçasýna.
Dünyalar kadar sevdiðimi,
Pazar günleri dýþýnda da özlediðimi en çokta..
Özlemek güzeldi çünkü,
Özlemek daha da çok sevmekti seni,
Özlemek bir mutluluktu benim için,
Cevabý sen olan bir soruysa tabi..
Gidiyor musun ?
Kadar kolay bir soru sormadým sana,
Cevabýndan emindin çünkü,
Kararýn kesindi
Ve kestin elvedayla kalbimi..

Gösteriþli bir gidiþin var þimdi.
Süslü ve sanatlý bir ayrýlýk yaþýyoruz ayakkabýlarýn yüzünden.
Vedalarda da hâlâ maðrur, masum ve güzelsin;
Senin ’yüz’ünden..
Bir veda cümlesi sanabilirsin,
Belki ama,
Kendine iyi bak
Çok güzelsin..
Öyle böyle deðil..
Bu ayrýlýk bile öyle ya da böyle öldürecek beni..

Gidiyorsun,
Iþýklar kapanýyor..
Ýntihara yakýn bir yere oturdum,
Gidiþini seyrediyorum..

Ön sýradan,
Sen olmadan..
Kalýþýmla,
Gidiþini seyretmek de varmýþ hayat sinemasýnda..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: