Gözlerinle Susma

Gözlerinle susma,
Duyamýyorum seni.
Sevdiðini mesela,
Söylemek istediklerini..

Dudaklarýn ’gitmeliyim’ yalanlarýný söylüyor kulaklarýma,
Biliyorum, bu sen deðilsin;
Bu dudaklar bile,
Dudaklarýn deðil aslýnda..
Ýzin ver,
Gözlerinle konuþmamýz lazým;
Yapmak üzere olduðun ayrýlýk hatasý hakkýnda.
Çünkü beni ilk günkü gibi seviyorsun hâlâ,
Aldýðým çiçekler bile,
Ýlk gülki gibi kýrmýzý duruyor vazonda..

Gözlerinle susma,
Boðma gözbebeklerini gözkapaklarýnla..
Masumluðunun suçu yok söylenen yalanlardan.
Biliyorsun, burnun bile uzamýyor artýk masallarda..
Masallardaki prensesler birer birer ölürken,
Cadýlarýn zehirli elmalarýyla..

Susma,
Sustukça tekrar kanatýyorsun kabuk baðlayan yaralarýmý
Ve üþüyen aþkýn üzerine örtüyorsun,
Soðuk ayrýlýðý..
Üþüyorsun,
Donuyorum..

Ýki zýt kavramla;
Ayrýlýk soðuk,
Aþksa sýcak..
Gitmeliyim derken,
Dudaklarýn çatlýyor bu yüzden..
Susmaya devam ediyorsun,
Sanki küçük bir çocuðun ilk defa baba demesini bekliyorum..

Hadi konuþ,
Gözlerinin aðzýný kapama kirpiklerinle.
Dudaklarýna inat bir karar al þimdi,
Gitme..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: