Mesafeler Aşkın Sesini Kısar

Sesim yorgun,
Mesela kýsýk çýkýyor aðzýmý her açtýðýmda.
Kabus görüyorum sanki,
Bir türlü duyuramadýðýmdan sana;
Söylemek istediklerimi...

Susuyorum en çok da,
Baðýrmak yerine...
Dudaklarým güçsüz birer et parçasý olarak kalýyor yüzümde,
Koparmak istiyorum sonra oradan,
Ýþe yaramýyor diye parçalayýp atmak uzaklara...
Yollar var,
Ve yýllar var aramýzda.
Aþk’ýn yaþý yok biliyorum,
Bu yüzden aðlamýyorum da...
Bu dökülenler sadece imkansýzlýðýna aþkýn,
Bu dökülenler sadece bir kaç damla,
Hakkýn...

Gözümü kapattýðým anda beliren hayalin yüzünden,
Gözkapaklarýmý birbirine dikecek bir terzi arýyorum ben!

Bulamýyorum...
Sana benzeyen bir kadýn yaþamýyor buralarda,
Daha doðrusu hiç uðramamýþ bile bu dünyaya,
Daha doðmamýþ,
Bu gidiþle de doðmayacak galiba...

Mesafeler dokunmama engel sana...
Ellerim,
Ellerim kuruyor tenine uzak bir coðrafyada.
Yeþermesi için,
Sesine deðmesi yetecekken kulaklarýmýn...
Ne yapýp ne edip,
Bir þekilde duymaný istiyorum yine de beni.
Kulaðýna fýsýldadýklarýmý,
Haberci bir meleðin yardýmýyla iþitmeni...

Sevgilim...
Ne sevdiðimi,
Ne de özlediðimi duyabilirsin...
Mesafeler aþkýn sesini kýsar,
Hissetmelisin...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: