Sanki, Ellerimde ipler var Ve kendimi sana baðlýyorum sürekli... Kimi zaman farklý yerden, Kimi zaman da ayný yerden Düðüm üstüne düðüm atýyorum. Böyle bir þey galiba aþýk olmak, Daha doðrusu baðlanmak...
Çözülmesin diyorsun Sana bunlarý söylediðimde. Daha sýký baðla diyorsun Kangren olsak bile Ayrýlmayalým diyorsun Birlikte ölelim Birlikte ölmekten çok Birlikte gömülelim diyorsun...
Ne de güzel diyorsun. Zaten sen konuþtuðunda, Benim söylemek istediklerim de çýkýyor dudaklarýndan Susuþum bundan... Zaten sen konuþtuðunda Sesinin tadýna bakýyor kulaklarým Doyamayýþým da bundan...
Sanýrým ben, Sana hiçbir zaman doyamayacaðým... Sanýrým ben, Elimdeki ipler bittikten sonra bile Kendimi sana baðlamanýn elbet bir yolunu bulacaðým...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.