Şiir Bakışlı Kadın

Gözlerin, gözbebeklerin ve hatta kirpiklerin,
bir tek bakýþýn bile þiir aslýnda senin..

Ne de güzel bakýyorsun öyle yüzüme..
Raks eden kafiye ve redifler,
geride sadece göz izini býrakarak savruluyor bamb’aþka yerlere,
aþkla dolu i mgeleri
gözlerinin ak sayfalarýna yazýyorum kirpiklerinle.
Göz kýrpýþlarýn bile aruz olsa diyorum uzunca,
ölçüsüzce sevmek ve yazmak istediðimden seni;
dünyalar kadar belki de..
Anlayabiliyor musun ?
Mýsra mýsra sevmeler yetmiyor bana.
Kelimelerle avunmalarýmýn yanýna istersen beyitleri,
istersen de dörtükleri ekle,
Yeter mi hiç ?
Bir düþünsene..

Ne de güzel seviyorsun sen de..
Yumuþak dizlerine hafifce yatýrýp çocuksu þiirlerimi,
gözlerinle satýrlaþmýþ saçlarýný okþayarak þevkatle..
Biliyor musun ?
Ayný anneme benziyorsun,
kirpiklerime salýncak kurup sallasan hele.
Küçük bir korkuyla ama,
bu yüzden yavaþça, tek bir harfini bile düþürmeden,
minik ayaklarýný kapadýðý geri dönüþlerde de kulaðýna;
çocuksu þiirimizi uyutan ninnileri de söylesen..

Yazmak ve sen..
Vazgeçemediðim, asla da vazgeçmeyeceðim;
iki kelimeye sýðdýrýlmýþ iki ömür adeta..
Kalemimi süpürge ettiðim,
ellerimi hiç yalnýz býrakmayan ellerin, kýrýk da olsa kalemim..

Sen..
Bir ömür boyu yazmak istediðim þiir bakýþlý tek kadýnsýn,
çünkü iyelik eki getirsem de getirmesem de diðerlerinden çok farklýsýn,
sen benim kadýným’sýn..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: