ARDINDAN

benden her gidiþinde
sert adýmlarla ezer geçerdin
arnavut kaldýrýmlarýný
alnýndaki terler savrulurdu
saçlarýn kömür, gözlerin elâ
bakýþlarýnda kararsýz þehlâ
esmer kokulum
benim olmayaným
lâl dudaklým





ruhuma yakýþmayan renkleriyle
þehrimin erguvanlarý sardý sensiz sabahýmý
sýcaklýðýný býrakmýþsýn emanet
tenin hâlâ tenimde acýtan kor
kelebek kanadýnda yakýcý bir sevda
dört mevsimin renkleriydi gelinliðim




umuda gebe her yeni sabahta
aþkýn buðusunda eriyen gözlerime yaðmasan da
yaþam kadar deðerli
bir soluk kadar benliðimdesin.
sen ki, yüreðimin en kuytu köþesinde saklý
derinleþtikçe kanayan yara
yokluðunda bile dilimde dua
kalbimde ýþýk
aklýmdaki tek yolsun.
her kaldýrým taþý
haykýrýrken bizi
çoðalýr sen yaným
yanar sana,
yeþerir içimde ekþi bir erik
ve mayhoþ aþkýn hüznünde erir tenim





yalnýzlýðýmýn narin dansý, yakan rengi, aðlatan hüznü
hüznümün serzeniþi, üþüten busesi, ýslak teni
sýzlatýr sensiz günümü





ýssýz yolda
aðýr aksak adýmlar atsam da silueti belirsiz yarýnlara
yavru albatros’un kýrýk kanadýna emanet etsem de
özgürlüðünü isteyen aþký
en bitmeyen anlar g e c e l e r d e yaþanýr
çünkü ayrýlýklardan sinsice haz alýr






BANU ULUDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: