ay uzattý lülesini benim kadar
peþine takýlýp gitmiþti yýldýzlar
gözler güneþin yarýsýnda aðlarken
ölmek helal yanmak haram diyen için de
kara tren sürüsü üzülüp geçiyor
sayýlmayan dünyanýn buzul duvarlarý
bir insan boyu yükseliyor
duruþundaki balkon sakinliðine
savaþýný verir mi senin yerine
bulut yiyip fýrtýna yutan þehirler
üst üste gömülen mor kuþlarýn kanatlarý
kalmýþken içli seviþmeler düþünde
kar çiçekleri üstüne aç kurtlar iniyor
gidelim diyor kadýn sebepsiz gidelim de
kapanmýþ olmalý zifiride göç yollarý
ve daðlarýn avucuna uluyan çam dallarý
belki alýþýrdý uçarý yalnýzlýða dökülen yaþlarýnca
güzel ihtiyarlamýþ iyi saatler
hani dizinizde duran çocuk var ya
dýþýna esmeyen rüzgara inat
yerinde deðil derinde büyüyen
yeþil umuda deþilen aðaçlarý söküyor
an, adam gibi selamlayacakken baharý
ak þapkasýný baþýndan atýyor
kovulmamýþ kavga koyar mý insana
ya taþarken akrep kusan saygýlý nehirler
.