Zühre Yıldızı

Kocaman okyanustu yüreðin,
Bir deli umman.
Yelkenliler geçerdi içinden,
Çocuklar el sallardý güverteden,
Mavi mavi akardýn sen.
Herkese yer vardý sevgi denizinde,
Bir benim kâðýt gemim sýðmadý içine.

Uçsuz bucaksýz ormandý yüreðin,
Kuþ sesleri içinde, neþeyle yeþeren.
Omuz omuzaydý aðaçlar,
El eleydi yapraklar.
Gelincik dalýna özgürce týrmanýyordu,
Uður böcekleri.
Bir ben sýðýnamadým incir çekirdeðine.

Sonsuzluk bahþeden gökyüzüydü yüreðin,
Samanyolu’na serildi Süreyyâ’nýn gelin duvaðý,
Güneþinle uyandý gündöndüler,
Ayýn koynunda uyudu yalnýzlýk,
Þimal yýldýzý oldun garip gönlüme,
Sevgi ýþýðý söndü gönlünde,
Bir bana doðmadý Zühre yýldýzý.

18 Mart 2012 - Zeynep Özmen

Sosyal Medyada Paylaşın: