Yeşil Montlu Kız
Önce tatlý bir tebessümün aþka,
sonra þaþkýn bakýþlarýn ayrýlýða..
Biliyorum ayrýldýðýný,
sen de yarým kal’dýn yarým bir gidiþle.
Gözyaþlarýn seni avutmak için öpüyor þimdi yanaklarýný,
akan rimelinle,
þevkatle..
Onun dudaðý lüks bir sigaraya benziyor paranýn asla yetmeyeceði.
Dudak uçlarýyla nefes almaya alýþtýðýndan,
Bir sigara yanýyor kýzýl dudaklarýnýn arasýnda,
Kýrýlmýþ kalbin gibi olsa da..
Yanýyor iþte..
Ayrýlýk kaþlarýn gibi geldi çattý aþka,
Ayrýldýn,
Sen de yarýmsýn.
Ve Aþk,
Bir iç çekiþ gibi adeta.
Ciðerlerine dolan nikotin yetmezmiþ gibi,
Birde keþke zehriyle zehirliyorsun kendini,
Üstelik her defasýnda.
Keþke gitmeseydi, keþke sevseydi beni.
Öptüðün sigaranýn pamuðu,
Kýrmýzý ruj izinle beraber kül tablasýnda.
Savrulan dumanlar,
Hayallerinden farksýz bir hýzla uçup gidiyorlar,
kayboluyorlar karýþýnca hiç soluyamayacaðýn bir havaya.
Ve o kývýlcýmlý gri rengi söndürülüyor,
Ýsyan gibi bastýrýldýkça parmaklarýnla,
Kül tablasýna..
Yeniden onun dudaðý dudaklarýnda,
Yakýnca bir sigara daha..
Ama sönüyor,
Sövüyorsun..
Sigaran olsam sönmezdim,
Biliyorsun..
Yeþili renk yapan senin gözyaþlarýyla dolu gözlerin,
Ve senin gün boyu sýrtýndan çýkarmadýðýn o yeþil montun..
Çýkarma da zaten hava soðuk,
Üþürsün.
Saçlarýn ya sarý ya da kýzýl bakýyor rüzgara,
Boyadýðýndan gözler hariç ne varsa.
Güzelliðin,
Kýrýk kalemle yazýlan bir þiirin mýsralarýnda,
Sadece,
Masumca..
Sen Almanca seviyorsun ama,
Türkçe unut onu,
Daha kýsa..
Ani bir veda bu,
Hem de bahar mevsiminde.
Yeþil montuyla baharý andýran kýz!
En son "gülümse" demiþtim sana,
Hatýrla..
’O’nu unut,
Gülümsemeyi asla..
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.