Gitmeliyim.. Artýk ayrýlýðý yükleyeceðim küçük ve narin omuzlarýna, Güçsüzlüðünü bilirim. Kaldýramayacaðýný da bildiðim hâlde; Kararým kesin. Asla vazgeçmeyeceðim, Özür dilerim..
Gitmeliyim.. Dudaklarýmdan elveda veya hoþçakal kelimeleri çýkmayacak þimdi, Duyman gereken sadece bu; Bitti. Bitti iþte, Nasýl ve neden diye sorma asla bana. Telafisi mümkün olmayan bir ayýp ettin. Sen de biliyorsun bunu, Hakkettin..
Gitmeliyim.. Çünkü beni sadece onu unutmak için sevdin, Bana onun adýyla seslenmen bundan deðil miydi sevgilim ? Yoksa beni ona mý benzettin ? Anla artýk, Ben o deðilim. Söylerken dudaklarýn bile öptü o ismi, Aldattýn iþte kabul et; Yarý ihanetini..
Gitmeliyim.. Sen de kalmalýsýn iþte. Sana düþen bu; Gözlerinden yaþlar da düþse, Bu sefer rolleri deðiþiyoruz seninle. Hem gitmek rolünü oynadýn zaten sen, Tek kelimeyle zoruma gittin, En acýmasýz þekilde..
Gitmeliyim.. Bu sefer de sen kal ! Ve Unutma asla. Bu saatten sonra hiçbir iþe yaramaz özür dileyiþlerin, Asla kýzma da bana, Çünkü sen olsan sen de giderdin..
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.