geceme zühre ol
Vuslat kokulu adýný fýsýldýyorum
Gecenin müzmin saðýrlýðýna
Hüzün süngülenmiþ
Kör bir vaktinde ararken seni!
Yüreðimde kaynatýp yalýn kelimeleri
Hasretini demliyorum avuçlarýmda.
Aþkýnýn fýrtýnalý ummanýnda
Sen girdabýna tutsak
Nefesinde boðuluyor nefesim.
Eprimiþ yüreðim kanýyor
Kader çizgilerime.
Dinmeyen hasret saðanaðýnda
Hüzün kýyýlarýma vuruyor kýþ güneþi
Þerha þerha çýkmazlara sürüklüyor beni.
Yýldýzlarýn tapýndýðý mabedimde
Derinlerime gömdüðüm düþlerim
Senli umutlarým vardý
Gözlerden uzak sönüyor kentimin ýþýklarý
Akþamdan kalma sensizliðimi yaþýyor
Salaþ barakalarým.
Hatýrlamak ibadetmiþ
Oysa eksik parçalar batýyor suretime
Avare gözlerim küserken uykulara
Ýsyaným kurþun döküyor hercai düþlerime.
Çiçek yüzlüm, sevda kokulum
Kimliðini kaybetmiþ sevi neferiyim
Dipsiz kâinatýnda.
Hadi;
Yüreðime sevda
Ocaðýma ateþ
Ruhuma ilaç
Bedenime libas ol
Sar beni...
Geceme Zühre ol da gel!
23 Mayýs 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
müjgan pekdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.