Adı Aşk

Göçmen bulutlardan hüzün saðýyordu
Engebeli yüreðine.
Yorgunuydu umut daðlarýnýn.
Koþturan yýllarýnýn çile yumaðýna
Gün sararken zaman
Küskündü kimsesiz duygularýna.

Soyunabilse korkularýný
Kanatlanýp gözpýnarýndan, konardý müjgânýna.
Üþümez, üþütmezdi.
Sýcacýk vadi kuytularýnda
Akardý sonsuzluða.

Gönül kapýsýný araladý müjgân
Büyülü sel oldu viran derine.

Beklemeliydi kaderin gülmesini.
Mehtaplý gecelerinin tutsaðýydý, ölümüne.
Mecnun yýldýzýndan divane yaðdý
Leyla gülücüðün gözbebeðine.

Soðuk ten dokunuþlarýnda
Bulamamýþtý kaybolan benliðini.
Tadamadýðý hazzýn, serabýna kanýyordu
Düþ âleminde.

Yüreðinin kapýsýný araladý müjgân
Baþtan çýkaran yel oldu garip gönlüne.

Mutluluktu yaþamdan yegâne dileði
Yüreði dil oldu sürgün kaleme.
Fýrtýnalar koptu bakýþlarýnda.
Günahsýz tutkularýn gözyaþý kadar masum
Saðanak saðanaktý umutlarý
Sevdaydý
Müjgân yüreðine...



11.05. 2009

Sosyal Medyada Paylaşın: