Mevsim Yüzlü

Ne zindan dindiriyor hasretimi,
Ne ilaç oluyor karanlýk!

Tüm harflerim firar etti sözlükten,
Ökseye tutuldu serçenin nabzý.
Bulutlardan iniyordu hüzün,
Hayal libaslý akþamlara...

Kuytulara saklanýp aðladýðýnda ýþýk,
Ben gibi kucaklamadý kalbini.
Bir yansýmadýr müphem sularda,
Simsiyah urganlara asýlarak ,
Ýniyor ruhumun kuyusuna.

Divane þarabý tadarken,
Reyhanlý busenin sarhoþluðu,
Hicraným gölgeledi bahtýmý.

Düþlerim üþüyor sensizlik ateþinde,
Gel ki;
Raks etsin kýrýk dökük umutlarým,
Düþ daðý eteklerinde.

Gurbetin muhbir kucaðýnda,
Aþksýzlýðý miras aldým firavundan.
Hercai aþklar dindirmiyor gözyaþýmý,
Mevsim yüzlü sevgili...



Müjgan Pekdoðan

23.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: