-Yapraklarýný nefes almaya göndermiþ bir çiçeðin günýþýðýyla buluþmasýydý tanýþmamýz Mathilda.
-Yüzünden düþürüp yýldýzlarýný böyle manasýz bir karanlýkla kaybolmamalýydýn.
-Ahh! yine rüya görüyorsun Leon.
-Karanlýk sandýðýn sadece yüzüne dolanan saçlarým.
-Hangi gök yüzünden
-Hangi yüz yýldýzýndan vazgeçebilir ki?
-Kalbimin durmasýna aldýrmýyorum sen gittikten sonra ama içimdeki çocuk aðlýyor Mathilda.
-Gitmek sende kalmaya niyetlenmekti Leon.
-umutlarým hala sende gülümsüyor...
-Gözlerindeki cennetten kovulmak deðil kalbindeki nefretten korkuyorum Mathilda
-Ya içimdeki ateþ ikimizi de yakarsa.
Yorgunum Leon.Hadi uyu lütfen.
-Ýkimize bir cehennem yetmez mi?
Her gece söylediðin o þarkýda ölüyordum Mathilda.
-Son bir kez söyler misin en derinden.
-Güneþin her batýþýný anlamsýz bir veda sandýn Leon.
-Yeniden seni doðurabilmek içindi tüm þarkýlar.
-Son kez okursam ,ikimizde ölürüz.
-Her gün batýmýnda bir tren sesi kadar acýyor içim Mathilda.
-Sussam sesimi duyar mýsýn yeniden.
-Yaklaþ Leon.
-Gözyaþlarýmý sil benim.
Faik Danýþman