KUCAKLA BABA !...
Ellerini ver bana,
Toplayamadýðým maviler var nemlerimde
Yarlara düþürdüðüm anlarým.
Kucakla baba!
Ocaðýndan tütsün meczuplarý kentin
Nefesim soyunsun türaba ve çocuklar doðsun
Ýsa Dede’nin meshinden sonsuza…
Yüce dað baþýnda yanan ýþýða
Gesi Baðlarý’ndan bir çift selam þahittir;
Kader, kelam, kalem saçan iklimlerden
Çilelere sarmalanýr dünya,
Harmanlanýr döndükçe devri merhametin,
En derininde dokunur bir adayýþýn iþlemesi
Ve rengi, elasýna çalar gözlerinin.
Armaðanýn olsun
Kayýtsýz tüneyiþlerine baykuþlarýn
Çalýp oynasýnlar
Hâkim rüzgârlarýn savruk kurgusunu,
Biz çoktan astýk türkülerimize zamanýn uðultusunu…
Yüreðini ver bana,
Özlediðim diyarlar var memleketimde
Uzanamadýðým yangýnlar.
Sarmala baba!
Gül kuraklýðýna rahmet
Makam-ý aþkýndan tanýmlansýn düþmanlýk…
“Beni en iyi annem bilir, annemi de sen…”
mehmet abdýrgan
28.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.