Ah Rose

Ah Rose..
Söyleyemesen de biliyorum, sen de özledin beni; en azýndan eski günlerimizi.
Hem sen gideli çok oldu buralardan, ruhum olduðun bedenimden çýkalý canýnýn çok oldu deðil mi ?
Üzerimden ve üzüntümden geçen onca zaman uyuþmuyor hiç yara bereme,
kopan parçalarým sana ulaþmýyor içimdeki seni yazarak intihar ettiðim her þiirde..

Keskin bir neþterle yazýyorum bu þiiri de hasta satýrlarýma.
Dudaðýma can veren iki heceydin, bildim;
can verince susmayý öðrendim.
Bir bakýþýn olsa, bir göz izin bulunsa yazdýklarýmda dirileceðim aslýnda.
Caným yanýyor,
ýsýttýðým bedenler canýmý yakýyor Rose..
Kalbim uyuþmuyor senden baþka kalp kalýplarýyla..

Senin eþin var, benzerin yok Rose..
Hâlimin Arz-u hâlidir medeni halin.
Evet dedin ya,
ayaðýna basmak yerine sigarayý bastým kül tablasýna.
Þehvetle seviþmediðim çýplak bir bakýþ,
öpüþmediðim hiçbir kadeh kalmadý dudak uçurumlarýmda.
Benimkisi acýtan bir gecenin ardýndan yaþama tutanabilme çabasýydý,
seninkisiyse mutluluk;
duvaðýný kaldýrýnca öpüþtüðün adamýn taþýyacaðýndan soyadýný..

Ama ben,
Özledim Rose..
Sabaha kadar sesine sarýlmayý özledim kontörümüz biter telaþýyla telefonlarda,
denize bakan terasta acemi martýlarý birlikte ustaymýþcasýna beslemeyi,
dondurmacý tezgahýnda yaptýðýmýz eðlenceli pazarlýklarý,
beraber gülmeyi..
Hepsini hatýrladým Rose öl’düðünde,
hepsini hatýrlattý bana hüzünden öte..

Aðladým Rose..
Sessizce çekilip bir köþeye, ýslattým yanaklarýmý gizlice.
Telefonum kapalýydý ama kalbim açýk,
duygularýmsa çýrýlplak; yetim ve öksüz bir yürekle yalnýzlýðýma sarýlabildim sadece..

Mahþere saklamak aptalcaydý belki, ama duyduðundan emin olmak içindi Rose.
Yine de gülümsüyorum ve gülümsemini görmek istiyorum gittiðin yerde,
þimdi gökyüzüne bakýyorum bu yüzden;
durma, gülümse..

Hadi Rose, kalk ve yanýma gel bir an önce.
Ve bütün bunlarýn hepsi kabustu, uyandýn de.
Yine bir merdiven boþluðunda deðdir elini elime
ve tekrar baþlat filmlere konu olan hikayemizi,
ama bu sefer mutsuz bitirme..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: