Kirpiðime sürülen bu hayat içim kadar aðlamaklý Dimaðýmda soluklanan cümleler birer eziyet sanki Yanaþtýkça suretime içimde ölenlerin adýný yazamaya korkuyorum.
Ýçim dudaklarým kadar günahkâr Yazýlasý kaderin belasýný okuttuktan bu yana Aldýðým nefesin, içtiðim suyun ihaneti gibi kir pas içindesin. Bense Kýrýlgan can kýrýklarýnýn yongasý Üstüne titriyorum dualarýmýn.
Ah! Bütün umudum, çatlaklarýndan sýzan ve ýsýtmaya korkan güneþ kadar aðlamaklý Bir araya getiremediðim aðýr saplantýlý suçlarým kadar masum Ýçin ki telaffuzu zor beyitler saklýyor nicedir Döksem içimi Korkar düþüncelerin.
Her gecenin kör saatlerinde yaradýlýþýnda bir eksiklik seziyorum Düþüncem kadar yoksun Tanýdýðým kadar sýrsýn ve varlýðým için sýzýsýn. Eksikliðin sözünde deðil elbet Sözünün bittiði yerde kalan özündür. Ruhun avuçlarýmýn içinde yaradýlýþýný ararken Kinimi örseleyerek þükrediyorum varlýðýna Ne de olsa Kalbim gidiþinin müptelasýdýr çoktan.
Tanrým bana alýþkanlýklarýmý unutturacak açýk kapý býrak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.