Avuçlarým esaretini yitirmiþ bir deli yangýn
bir deli fýrtýna
gel
gör içimi
içim bir deli sel
gelmeyince sen
gece güneþi giyinmiyor iþte.
Nasýrlaþan dudaklarýn ki
belasýný okutmuþ ezberlenen aþklarýn tesellisinde
kaybettiðim ne varsa
sen ona gelme de
sonsuzluk de
gidince sen
çaresizliðin bile üstü açýk kalýyor iþte.
Suretim bir delinin hatýra defteri
savur savurabildiðin sokaklarýn arasýna
oyala beni
sürükle peþin satan rüzgârlarýn silsilesinde
gidince sen
adým bile ezberine tutulmuyor iþte.
Benim yolum bir garip tren istasyonu
ayrýlan ellerin müptelâsý
vedalaþan dudaklarýn tavþan kaný tiryakisi
dedim ya
istersen sürükle beni
gölgem yalnýzlýðýmýn ebedi aþký
git gidebildiðin kadar
neredeysen oradayým iþte.
Þimdi beþ dakika bekle lütfen
yeni bir günün ardýna saklanan güneþ kadar
bir çocuðun annesine olan özlemini giderene kadar
ve mutlu biten aþklarýn hürriyetini yazacak kadar
bekle beni.