Radyo Zeki Müren þarkýlarýný çalýyor, içim aðlamaklý ve bedbahtým hayli zamandýr.
Aklým dört nala umutsuzluða koþarken Penceremde her ayýn ayný gününde bir serçe ölüyor Gözleri aðlamaklý ve dudaklarý yokluðu çaðýrýyor. Yokluk kalbimin gözdesi Arayýp buluyorum can kýrýklýklarýmýn arasýnda. Yokluðum, sevgilim -Dönüþü olmayan yola karýþtýn-
Ezberini yitiren kahkahalarým gibiydin sen Zaman zaman tatlý telaþlar doðurur, kaybolup yokluðuma karýþýrdýn. Adýn her þarkýnýn notasýný parçalarken Yeni þarkýlarýn tadý dimaðýmda nefsini kaybediyor Hiçliðim demiþtim ya Ýþte tamda burda sessiz vedalarýn varlýðýna þükrediyor.
Ýstanbul’un kanatlarý gibiydi kirpiðin Ýki yakasý bir araya gelmeyen adaletsizliðin Ve diline zerk edilen zehri sözlerin Hepsi ezber bozan bir dua Biliyor musun , en çok kirpiðine deðen yeli özlüyorum.
...
Gecenin kör bir saati sessizliðime çekilip Þarkýlarýn naðmesinde katlediyorum kendimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.